سازمان همکاری شانگهای و تهدیدات امنیتی مشترک در آسیای مرکزی

سازمان همکاری شانگهای که در حال حاضر به عنوان مهم‌ترین گروه‌بندی چندجانبه و فراملی در حوزه اوراسیای مرکزی شناخته می‌شود، از ابتدای تأسیس تاکنون، همواره از جنبه‌های گوناگون مورد توجه بوده است؛ اما در مورد ماهیت واقعی و حوزه فعالیت اصلی این سازمان همواره بحث‌های فراوانی وجود داشته است. این مقاله با عنایت به این حقیقت که دغدغه‌های امنیتی، مهم‌ترین زمینه تشکیل سازمان همکاری شانگهای می‌باشد و عامل امنیت  طی حیات این سازمان همواره به اشکال گوناگون برجستگی بیشتری نسبت به دیگر ابعاد داشته، به بررسی این موضوع می‌پردازد که سازمان همکاری شانگهای تا چه حد توانسته در جهت مرتفع نمودن دغدغه‌های امنیتی مورد نظر اعضا، موفق عمل نماید؟  این مقاله ضمن معرفی مهم‌ترین تهدیدات امنیتی مشترک در منطقه آسیای مرکزی، نشان می‌دهد که سازمان همکاری شانگهای توانسته در سه سطح کلان، منطقه‌ای و داخلی نسبت به رفع تهدیدات امنیتی اعضا اقدام کند و به این ترتیب، توانسته اولین چارچوب واقعی را برای همکاری‌های موثر چندجانبه امنیتی در منطقه به وجود بیاورد. با این حال، مجموعه‌ای از عوامل، همچون رقابت‌ها و بدبینی‌های تاریخی در منطقه و غرب‌گرایی برخی از اعضا، از رسیدن سازمان به سطح بهینه فعالیت‌های خود جلوگیری کرده است.